Fögur hugsun

Er máttur þverr
í myrkum huga
og mildar ei sálu hin bjarta rós.
Fögur hugsun
fær ein þá tendrað
hið fagra og skæra vonarljós.  

(jgr)

Þökk

Af bljúgum huga
biðja menn
nú bænar sem hér allt um vefur
og Drottni þakka
dag í senn,
þá dýrðarvon sem trúin gefur.

(jgr)

Hljóða tár

Þegar fellur
þrautar tár
þrungið sorg og trega.

Svo hljótt það græðir
hjartans sár
og hugann ævinlega.

 

(jgr)

Hér og nú

Þegar lífsandinn þýtur
sem leiftur hann fari
um litrófsins grund:

Þú ljósanna nýtur
og lifir, í vari,
fyrir líðandi stund.

 

(jgr)

Imur af sál

Þú færir mér frið,
Þú færir mér von.
Þú ert hjartað í hamingju minni.

Þitt einlæga bros.
Þinn unaður tær.
Sætur ilmur af sálinni þinni.

(jgr)

Amen

 

Lágum rómi
lítið barn,
hvíslar yndis
orðin sín.
Í helgum dómi dvelur
og Guði allar
óskir sínar
að eilífu það felur.

 

(jgr)

Vaka stjörnur

 

Á himni glitra
hljóðar stjörnur
er haustar og birta dvín.

Þær vaka yfir
veröld okkar
og vernda börnin sín.

(jgr)

Góður hugur

Dásemd eina ég finn
sem er dagurinn minn
og dýrðin sem myrkrinu eyðir.

Fagurt hugarins þel,
hjartans afkvæmi tel;
helg er vonin sem ávallt mig leiðir.

 

(jgr)

Hugsjón

Hugsjónaeldur
í huga manns brennur,
hljóðlega um farveg sinn ákafinn rennur.

Hugmyndir framfara
hugurinn kveikir
hyggindum mannkynsins áfram hann feykir.

(jgr)